(1.4) גוי
transliteracja:
YIVO: goy; polska: goj
wymowa:
IPA/gɔj/; IPA[ɡɔə̯]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) goj, nie-Żyd, nieżyd, innowierca
(1.2) pogard. Żyd nieznający tradycji, nieprzestrzegający nakazów religijnych
(1.3) Żyd, który zmienił wyznanie, meches, konwertyta, odstępca / odszczepieniec od wiary, (jeśli przeszedł na chrześcijaństwo) przechrzta, wychrzta[1]
(1.4) kciuk[1][2]
odmiana:
(1.1-4) lp גוי; lm גוייִם
przykłady:
(1.1) אַלע זײַנען דאָ, יונג און אַלט. ייִדן און ווײַבער און קינדער, גוייִם, טערקן, ציגײַנער.‏ → Wszyscy tu , młodzi i starzy. Mężczyźni i kobiety, i dzieci, goje, Turcy, Cyganie[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ניט־ייִד, שייגעץ, שיקסע
(1.2) שייגעץ, שיקסע
(1.4) גראָבער פֿינגער
antonimy:
(1.1) ייִד
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. גויעץ, גוי־גמור
forma żeńska גויה, גויע, גויעטע
przym. גוייִש, גוייִשק
związki frazeologiczne:
etymologia:
hebr. גוי (goj)
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „גוי” w: Борис Вайнблат, Идиш-русский словарь, 2008, s. 211.
  2.   Hasło „goj” w: Аляксандар Астравух, Ідыш-беларускі слоўнік, Медисонт, Mińsk 2008, ISBN 978-985-6530-86-2, s. 354.
  3. שלום־עליכם (Szolem-Alejchem): מאָטל פּייסי דעם חזנס (Motl Pejsi dem chazns).