אָנטאָן

אָנטאָן (jidysz)

transliteracja:

YIVO: onton; polska: onton

wymowa:

IPA: /ˈɔntɔn/

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) ubierać, zakładać

czasownik zwrotny

(2.1) אָנטאָן זיך → ubierać się, zakładać na siebie

rzeczownik, rodzaj nijaki

(3.1) ubiór, ubranie

odmiana:

(1.1) czas przeszły אָנגעטאָן

przykłady:

(1.1) און יאָסעלע האָט אָנגעטאָן אַ טלית און איז אַרויף אויף דער בימה, וואַרפֿנדיק אַ קוק אויף דעם גאַנצן עולם און צוגרייטנדיק זיך צום דאַווענען.‏ → A Josele założył tałes i wszedł na bimę, rzucając spojrzenie na całą społeczność i przygotowując się do modlitwy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: