transliteracja:
ìndus
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rel. hindus, hinduista
(1.2) przest.[1] Hindus[2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) індуіст
(1.2) індыец
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Індыя ż, індыец m, індыянка ż, індзеец m, індуізм m, індуіст m
forma żeńska індуска ż
przym. індыйскі, індзейскі, індуісцкі, індускі
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1.   Hasło „індусы” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by.
  2. Hasło „Hindus” w: Teresa Jasińska, Albert Bartoszewicz, Kieszonkowy słownik białorusko-polski, polsko-białoruski, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 2007, ISBN 978-83-214-1364-8, s. 421.
transliteracja:
ìndus
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) przest. Indus, Hindus
(1.2) rel. hindus
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) індієць
(1.2) індуїст
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Інд m, Індія ż, індієць m, індійка ż, індуїзм m, індуїст m
forma żeńska індуска ż
przym. індійський, індуський, індуїський, індуїстський
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: