шляхта

шляхта (język białoruski)

transliteracja:

šlâhta

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. w dawnej Polsce, Litwie i Białorusi: szlachta

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) дваранства

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. шляхціц m, шляхцянка ż, шляхецтва n, шляхтун m, шляхцюк m, шляхетнасць ż

przym. шляхецкі, шляхетны

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. szlachta < śwn. slahta → ród, plemię, szczep

uwagi:

źródła:

шляхта (język bułgarski)

transliteracja:

šlâhta

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. szlachta

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. шляхтич m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

шляхта (język ukraiński)

transliteracja:

šlâhta

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. szlachta

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. шляхетство n, шляхтич m, шляхтянка ż, шляхтяночка ż, шляхтянин m, шляхетність ż

przym. шляхетський, шляхтянський, шляхетний

przysł. шляхетно

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. szlachta < śwn. slahta → ród, plemię, szczep

uwagi:

źródła: