цытадэль (język białoruski) edytuj

 
цытадэль (1.1)
transliteracja:
cytadèlʹ
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wojsk. cytadela[1]
(1.2) przen. podn. twierdza, reduta, bastion, ostoja, opoka[2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) цвярдыня, апора
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) крэпасць
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. cittadella[2]
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „cytadela” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 74.
  2. 2,0 2,1   Hasło „цытадэль” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by.