цудоўны (język białoruski) edytuj

transliteracja:
cudoŭny
wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wspaniały, cudowny[1]
odmiana:
(1.1) lp цудоўн|ы, ~ая, ~ае lm ~ыя; st. wyższy ; st. najwyższy
przykłady:
(1.1) Брэстчынакрай цудоўнай прыроды, які славіцца сваімі густымі лясамі і люстэркамі азёр.Ziemia brzeska - kraina cudownej przyrody i która słynie ze swych lasów i jezior.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) прыгожы, выдатны, маляўнічы, цікавы, захапляючы, багаты, раскошны, надзвычайны
antonimy:
(1.1) брыдкі, нецікавы, кепскі, нудны
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. цуд m
przysł. цудоўна, цудам
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „cudowny” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 72.