цень

цень (język białoruski)

цень (1.1)

у цяні (1.2)

цень (1.3)

цень (1.4)

transliteracja:

cenʹ

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) cień (odbicie)

(1.2) cień (zacienione miejsce)

(1.3) cień (niewyraźny, słabo widoczny kontur czegoś)

(1.4) szt. fot. cień

(1.5) cień, mara, duch

odmiana:

(1.1-5)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	це́нь	це́ні
dopełniacz	це́ню	це́няў
celownik	це́ню	це́ням
biernik	це́нь	це́ні
narzędnik	це́нем	це́нямі
miejscownik	це́ні / цяні́	це́нях

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) адпачыць у цяні → odpocząć w cieniu

synonimy:

(1.5) дух

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) адбітак

(1.2) прастора

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. цяністасць ż

zdrobn. цянёк m

przym. ценявы, цяністы

związki frazeologiczne:

баяцца ўласнага ценю • кідаць цень • навесці цень на ясны дзень • у цяні • як цень • przysłowie: баязліваму і свой цень страшны

etymologia:

prasł. *těnь → 'ciemność, mrok, cień'

uwagi:

źródła: