характер (język bułgarski) edytuj

transliteracja:
harakter
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) psych. charakter (usposobienie)
(1.2) charakter (silna wola)
(1.3) charakter (czegoś)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) весел / лош / твърд характер
(1.2) човек с характер
(1.3) характер на спортно състезание
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. характерност ż, характеристика ż, характеризиране n
czas. характеризирам ndk.
przym. характерен, характеристичен
przysł. характерно
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

характер (język karpatorusiński) edytuj

transliteracja:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) charakter
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

характер (język rosyjski) edytuj

transliteracja:
harakter
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik nieżywotny, rodzaj męski

(1.1) charakter
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. характеристика ż
czas. характеризовать ndk./dk., характеризоваться ndk.
przym. характерный, характеристический
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

характер (język ukraiński) edytuj

transliteracja:
harakter
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) psych. charakter (usposobienie)
(1.2) charakter (czegoś)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) вдача
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. характерець m, характерність ż, характеристика ż, характеристичність ż, характеризування n
czas. характеризувати ndk., характеризуватися ndk., схарактеризувати dk.
przym. характерний, характеристичний
przysł. характерно, характеристично
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: