характар (język białoruski) edytuj

transliteracja:
haraktar
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) psych. charakter, natura, usposobienie
(1.2) książk. charakter, silna osobowość
(1.3) przen. charakter (zespół cech jakiegoś przedmiotu czy zjawiska)
(1.4) liter. szt. charakter
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) рысы характаруrysy charakteru
(1.2) чалавек з характарамczłowiek z charakterem
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. характарыстыка ż, характэрнасць ż, характарыстычнасць ż
czas. характарызаваць, характарызавацца
przym. характэрны, характарны, характарыстычны
przysł. характэрна, характарна
związki frazeologiczne:
вытрымаць характарпаказваць характар / паказаць характар
etymologia:
uwagi:
źródła: