умець

умець (język białoruski)

transliteracja:

umecʹ

wymowa:

znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) umieć

odmiana:

(1.1) lp 1 умею, 2 умееш, 3 умее; lm 1 умеем, 2 умееце, 3 умеюць; умеў, умела, умелі

przykłady:

(1.1) Ён не ўмеў адказаць на пытанне. → On nie umiał odpowiedzieć na pytanie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) умець пісаць / чытаць / плаваць / водзіць машыну / гаварыць па-беларуску / па-польску

synonimy:

(1.1) валодаць уменнем, здольнасцю што-небудзь рабіць

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. уменне n, умельства n

przym. умелы

przysł. умела

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: