удержать (język rosyjski) edytuj

transliteracja:
uderžatʹ
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik dokonany (ndk. удерживать)

(1.1) utrzymać, nie dać upaść
(1.2) utrzymać, zachować w tym czy innym porządku, stanie lub wyglądzie
(1.3) zatrzymać, nie oddać części pieniędzy przy wypłacie
(1.4) zatrzymać, nie puścić, nie przepuścić (np.: konie, drugi samochód lub gościa do wieczora)
(1.5) powstrzymać przed czymś
(1.6) powstrzymać, wstrzymać, nie pozwolić by się pokazało (np.: łzy)
odmiana:
(1) удержа́ть; przysz. lp удержу́, уде́ржишь, уде́ржит; lm уде́ржим, уде́ржите, уде́ржат; przesz. lp удержа́л, удержа́ла, удержа́ло; lm удержа́ли; rozk. lp удержи́; lm удержи́те; ims. удержа́вший, удержа́в, удержа́вши, уде́ржанный
przykłady:
składnia:
(1.5) удержать B. от D.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. содержать, выдержать, издержать, одержать, передержать, придержать, продержать, сдержать, поддержать, задержать, удерживать
związki frazeologiczne:
etymologia:
ros. у- + держать
uwagi:
źródła: