ударник

ударник (język bułgarski)

transliteracja:

udarnik

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) hist. przodownik pracy

(1.2) iglica (w broni palnej)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. удар m, ударение n, ударничество n

forma żeńska ударничка ż

czas. удрям ndk., ударя dk.

przym. ударен

przysł. ударно

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

ударник (język rosyjski)

transliteracja:

udarnik

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik żywotny, rodzaj męski

(1.1) muz. perkusista

(1.2) hist. przodownik pracy

rzeczownik nieżywotny, rodzaj męski

(2.1) iglica (w broni palnej)

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	уда́рник	уда́рники
dopełniacz	уда́рника	уда́рников
celownik	уда́рнику	уда́рникам
biernik	уда́рника	уда́рников
narzędnik	уда́рником	уда́рниками
miejscownik	уда́рнике	уда́рниках

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) передовик

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. ударять ndk., ударить dk.

rzecz. удар m, ударение n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: