тытунь

тытунь (język białoruski)

тытунь (1.1)

тытунь (1.2)

transliteracja:

tytunʹ

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bot. tytoń

(1.2) tytoń (suszone liście jako używka)

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	тыту́нь	тытуні́
dopełniacz	тытуню́	тытунёў
celownik	тытуню́	тытуня́м
biernik	тыту́нь	тытуні́
narzędnik	тытунём	тытуня́мі
miejscownik	тытуні́	тытуня́х

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) дамарослы тытунь • садзіць тытунь

(1.2) хвацкі / гаванскі / сярдзіты тытунь • церці / сцерці / перацерці тытунь

synonimy:

(1.1) тытун

(1.2) тытун, тытунец

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.2) табака

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. тытун m, тытунец m

przym. тытунёвы

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: