турски (język bułgarski) edytuj

transliteracja:
turski
wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) turecki

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) jęz. (język) turecki
odmiana:
przykłady:
(1.1) Турският парламент одобри датата за провеждане на предсрочни избори.Parlament turecki zaakceptował datę przeprowadzania przedterminowych wyborów.
(2.1) Уча турски, защото този език ми харесва.Uczę się tureckiego, bo ten język mi się podoba.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Турция ż, турчин m, туркиня ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

турски (język macedoński) edytuj

transliteracja:
turski
wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) turecki
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: