темперамент

темперамент (język bułgarski) edytuj

transliteracja:
temperament
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) psych. temperament (usposobienie)
(1.2) temperament (pobudliwość)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) агресивен темперамент
(1.2) човек с темперамент
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. темпераментност ż
przym. темпераментен
przysł. темпераментно
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

темперамент (język karpatorusiński) edytuj

transliteracja:
temperament
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) temperament
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

темперамент (język rosyjski) edytuj

transliteracja:
temperament
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik nieżywotny, rodzaj męski

(1.1) temperament
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

темперамент (język ukraiński) edytuj

transliteracja:
temperament
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) temperament
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. темпераментність ż
przym. темпераментний
przysł. темпераментно
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: