темперамент

темперамент (język bułgarski)

transliteracja:

temperament

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) psych. temperament (usposobienie)

(1.2) temperament (pobudliwość)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) агресивен темперамент

(1.2) човек с темперамент

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. темпераментност ż

przym. темпераментен

przysł. темпераментно

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

темперамент (język rosyjski)

transliteracja:

temperament

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik nieżywotny, rodzaj męski

(1.1) temperament

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

темперамент (język rusiński)

transliteracja:

temperament

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) temperament

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

темперамент (język ukraiński)

transliteracja:

temperament

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) temperament

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. темпераментність ż

przym. темпераментний

przysł. темпераментно

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: