спадчыннік

спадчыннік (język białoruski)

transliteracja:

spadčynnìk

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) praw. spadkobierca, sukcesor, następca, dziedzic

odmiana:

przykłady:

(1.1) У 1572 г. памёр, не пакінуўшы спадчынніка, Жыгімонт II Аўгуст. → W 1572 r. zmarł, nie pozostawiwszy następcy, Zygmunt II August.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) спадкаемец, правапераемнік, наследнік

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. спадчына ż, спадчыннасць ż

forma żeńska спадчынніца ż

przym. спадчынны

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: