слуга

слуга (język bułgarski)

transliteracja:

sluga

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) sługa, służący

(1.2) przen. sługus

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. слугуване n

forma żeńska слугиня ż

czas. слугувам ndk.

przym. слугински

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

слуга (język rosyjski)

transliteracja:

sluga

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik żywotny, rodzaj męski

(1.1) sługa, służący

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) прислужник

antonimy:

(1.1) господин, хозяин, начальник

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

слуга (język ukraiński)

transliteracja:

sluga

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) sługa, służący

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) służąca

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. слугиня m ż, слугівниця ż, слугування n, служіння n, служака m, служанка ż, служаночка ż, служба ż, службонька ż, службист m, службовець m, службовка ż, служебка ż, служебник m, служебниця ż, служитель m, служителька ż, служник m, служниця ż, служка m ż

czas. слугувати ndk., служити ndk., служитися ndk.

przym. службовий, служивий, служилий

przysł. службово

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: