синус

синус (język bułgarski)

transliteracja:

sinus

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) mat. sinus

(1.2) anat. zatoka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) околоносни синуси

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. синусен, синусов

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: синус • косинус • тангенс • котангенс • секанс • косеканс

źródła:

синус (język rosyjski)

график функции синус (1.1)

transliteracja:

sinus

wymowa:

lp IPA: [ˈsʲinʊs]; lm IPA: [ˈsʲinʊsɨ]

podział przy przenoszeniu wyrazu: си́•нус

znaczenia:

rzeczownik nieżywotny, rodzaj męski

(1.1) mat. sinus

(1.2) anat. jama

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	си́нус	си́нусы
dopełniacz	си́нуса	си́нусов
celownik	си́нусу	си́нусам
biernik	си́нус	си́нусы
narzędnik	си́нусом	си́нусами
miejscownik	си́нусе	си́нусах

przykłady:

(1.1) Синус прямого угла равен 1. → Sinus kąta prostego równa się 1.

składnia:

kolokacje:

(1.1) график синуса → wykres sinusa • синус острого / прямого / тупого угла → sinus kąta ostrego / prostego / rozwartego

synonimy:

(1.1) symbol. sin

antonimy:

(1.1) арксинус

hiperonimy:

(1.1) соотношение, тригонометрическая функция

(1.2) расширение

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. синус-амплитуда ż, синусит m, синусоида ż, синусоидальность ż

przym. синусный, синусоидальный, синусовый, синусообразный

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. sinus → wygięcie, zatoka

uwagi:

źródła:

синус (język ukraiński)

transliteracja:

sinus

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) mat. sinus

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. синусний

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: синус • косинус • тангенс • котангенс • секанс • косеканс

źródła: