свічка (język ukraiński) edytuj

 
свічка (1.1)
 
дивина́ ведме́жа (1.2)
transliteracja:
svìčka
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) świeczka[1], świeca
(1.2) gw. bot. Verbascum thapsus L.[2][3], dziewanna drobnokwiatowa
odmiana:
(1.1) lp сві́чк|а, D. ~и, C., Ms. сві́чці; lm свічк|и́, D. свічо́к; deklinacja I, wzór 1
przykłady:
(1.1) На столі стоїть жовта свічка.Na stole stoi żółta świeczka.
składnia:
kolokacje:
(1.2) царська свічка
synonimy:
(1.1) свіча
(1.2) дивина ведмежа, gw. ведмеже вухо, коров'як, царська свічка
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. свічення n, свіча ż, свічник m, свічадо n, свічарня ż, свічкарня ż, свічар m, свічарник m, свічарниця ż, свічкар m, свічкарка ż
zdrobn. свічечка ż, свіченька ż
przym. свічний, свічковий
związki frazeologiczne:
вдень із свічкою не знайтині богові свічка, ні чортові коцюба / ні богові свічка, ні чортові кочерга
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „сві́чка” w: Słownik polsko-ukraiński ukraińsko-polski (wydanie piąte, poprawione i uzupełnione), Dom Wydawniczy „Czumacki Szlach”, Kijów 2012, ISBN 966-8272-16-1, s. 493.
  2.   Hasło „Verbascum thapsus” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  3. Hasło „Дивина ведмежа” w: Світлана Михайлівна Марчишин, Наталя Олегівна Сушко, Лікарські рослини Тернопільщини, Wydawnictwo «Навчальна книга — Богдан», Tarnopol 2007, ISBN 966-692-792-6, s. 55. W źródle określane jako „народна назва”.