transliteracja:
rumyn
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) Rumun[1]
odmiana:
(1.1)[2]
przykłady:
(1.1) За апошнія месяцы ў Італію прыехала шмат румынаў.W ostatnich miesiącach do Włoch przyjechało wielu Rumunów.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Румынія ż
forma żeńska румынка ż
przym. румынскі
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „Rumun” w: Teresa Jasińska, Albert Bartoszewicz, Kieszonkowy słownik białorusko-polski, polsko-białoruski, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 2007, ISBN 978-83-214-1364-8, s. 543.
  2.   Hasło „румын” w: slounik.org: беларускія слоўнікі і энцыкляпэдыі.
wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) rumuński
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
transliteracja:
rumyn
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik żywotny, rodzaj męski

(1.1) Rumun
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Румыния ż, румынский m
forma żeńska румынка ż
przym. румынский
przysł. по-румынски
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: