разбураць (język białoruski) edytuj

transliteracja:
razburacʹ
wymowa:
znaczenia:

czasownik niedokonany (dk. разбурыць)

(1.1) burzyć[1]
(1.2) dewastować[2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) спусташаць, руйнаваць, знішчаць
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. разбуральнік m, разбуральніца ż, разбурэнне n
czas. разбурыць dk.
przym. разбуральны, разбуральніцкі
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „burzyć” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 46.
  2. Hasło „dewastować” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 95.