разбойник

разбойник (język bułgarski)

transliteracja:

razboinik

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rozbójnik, zbój, zbójca

odmiana:

(1.1) lp разбойник, разбойникът, разбойника; lm разбойници

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. разбой m, разбойничество n, разбойничестване n, разбойничествуване n

forma żeńska разбойница ż

czas. разбойничествам ndk., разбойничествувам ndk.

przym. разбойнишки, разбойнически

przysł. разбойнишки, разбойнически

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

разбойник (język rosyjski)

transliteracja:

razbojnik

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik żywotny, rodzaj męski

(1.1) rozbójnik, zbój, zbójca

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: