Wikisłownik

прыгавор

прыгавор (język białoruski)

edytuj
прыгавор (1.1)
transliteracja:
prygavor
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) praw. wyrok[1]
(1.2) przen. wyrok, osąd
odmiana:
(1.1-2)[2]
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikпрыгаво́рпрыгаво́ры
dopełniaczпрыгаво́рупрыгаво́раў
celownikпрыгаво́рупрыгаво́рам
biernikпрыгаво́рпрыгаво́ры
narzędnikпрыгаво́рампрыгаво́рамі
miejscownikпрыгаво́рыпрыгаво́рах
przykłady:
(1.1) Прыгавор абскарджанню не падлягае. → Wyrok nie podlega zaskarżeniu.
składnia:
kolokacje:
(1.1) судовы прыгавор → sądowy wyrok • завочны прыгавор → wyrok zaoczny • абвінаваўчы прыгавор → wyrok skazujący • апраўдальны прыгавор → wyrok uniewinniający • смяротны прыгавор → wyrok śmierci • вынесці прыгавор → wydać wyrok • абскардзіць / абжаліць прыгавор → zaskarżyć wyrok • змякчыць прыгавор суда → złagodzić wyrok sądu
synonimy:
(1.1) прысуд; reg. вырак
(1.2) прысуд
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) рашэнне
(1.2) ацэнка
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. прыгаворка ż, прыгавораны m
czas. прыгаворваць ndk., прыгаварыць dk.
przym. прыгаворны
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Hasło „wyrok” w: Podręczny słownik administracji, red. Grzegorz Ojcewicz, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie, Szczytno 2009, ISBN 978-83-7462-186-1, s. 414.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „прыгавор” w: slounik.org: беларускія слоўнікі і энцыкляпэдыі.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=прыгавор&oldid=7492803”