провокатор

провокатор (język bułgarski)

transliteracja:

provokator

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) prowokator (ktoś, kto prowokuje)

(1.2) prowokator (tajny agent)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) предизвикател, причинител, подстрекател, подбудител

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) агент

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. провокация ż, провокаторство n, провокиране n

forma żeńska провокаторка ż

czas. провокирам ndk./dk.

przym. провокационен, провокативен, провокаторски

przysł. провокационно

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

провокатор (język rosyjski)

transliteracja:

provokator

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) prowokator (ktoś, kto prowokuje)

(1.2) prowokator (tajny agent)

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	провока́тор	провока́торы
dopełniacz	провока́тора	провока́торов
celownik	провока́тору	провока́торам
biernik	провока́тора	провока́торов
narzędnik	провока́тором	провока́торами
miejscownik	провока́торе	провока́торах

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) подстрекатель

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) агент

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. провокация ż, провокационность ż, провокаторство n, провоцирование n

forma żeńska провокаторша ż

czas. провоцировать, спровоцировать

przym. провокационный, провокаторский

przysł. провокационно

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

провокатор (język ukraiński)

transliteracja:

provokator

wymowa:

провока́тор zobacz zasady wymowy ukraińskiej

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) prowokator (ktoś, kto prowokuje)

(1.2) prowokator (tajny agent)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	провока́тор	провока́тори
dopełniacz	провока́тора	провока́торів
celownik	провока́торові, провока́тору	провока́торам
biernik	провока́тора	провока́торів
narzędnik	провока́тором	провока́торами
miejscownik	на/у провока́торові, провока́торі	на/у провока́торах
wołacz	провока́торе	провока́тори

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) підбурювач, палій, намовник, підмовник; książk. інспіратор

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) агент

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. провокація ż, провокаторство n, провокування n

forma żeńska провокаторка ż

czas. провокувати ndk.

przym. провокаційний, провокаторський

przysł. провокаційно

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: