працаўнік

працаўнік (język białoruski)

transliteracja:

pracaŭnìk

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pracownik, robotnik

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	працаўні́к	працаўнікі́
dopełniacz	працаўніка́	працаўніко́ў
celownik	працаўніку́	працаўніка́м
biernik	працаўніка́	працаўніко́ў
narzędnik	працаўніко́м	працаўніка́мі
miejscownik	працаўніку́	працаўніка́х

przykłady:

(1.1) Працаўнікі завода пачалі забастоўку. → Pracownicy zakładu zaczęli strajk.

składnia:

kolokacje:

(1.1) фізічны / разумовы працаўнік • працаўнік месяца • працаўнік аэрапорта / адміністрацыі /… • сумленны працаўнік • заслужаны працаўнік • наёмны працаўнік

synonimy:

(1.1) рабочы, работнік

antonimy:

(1.1) працадаўца

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) супрацоўнік

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. праца ż, працавітасць ż, працавік m

forma żeńska працаўніца ż

czas. працаваць, працавацца, выпрацаваць, запрацаваць

przym. працоўны, працавіты

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: