попутчик

попутчик (język rosyjski)

transliteracja:

poputčik

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) towarzysz podróży

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	попу́тчик	попу́тчики
dopełniacz	попу́тчика	попу́тчиков
celownik	попу́тчику	попу́тчикам
biernik	попу́тчика	попу́тчиков
narzędnik	попу́тчиком	попу́тчиками
miejscownik	попу́тчике	попу́тчиках

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. путь m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: