палюбоўніца

палюбоўніца (język białoruski) edytuj

transliteracja:
palûboŭnìca
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kochanka
(1.2) amantka[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) каханка
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
forma męska палюбоўнік m
przym. палюбоўны
przysł. палюбоўна
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „amantka” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 7.