оцьтъ (język staro-cerkiewno-słowiański) edytuj

transliteracja:
ocĭtŭ
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kulin. ocet[1]
odmiana:
(1.1) оцьтъ, оцьта
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1.   Старославянский словарь (по рукописям X‒XI веков), red. Р. М. Цейтлин, Р. Вечерка, Э. Благова, Русский язык, Moskwa 1994, ISBN 5-200-01113-2.