окончание

окончание (język rosyjski)

transliteracja:

okončanie

wymowa:

IPA: [ɐkɐnʲˈʨænʲɪɪ̯ə] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zakończenie, końcówka

(1.2) jęz. końcówka

(1.3) szach. końcówka, endszpil

odmiana:

(1.1-3)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	оконча́ние	оконча́ния
dopełniacz	оконча́ния	оконча́ний
celownik	оконча́нию	оконча́ниям
biernik	оконча́ние	оконча́ния
narzędnik	оконча́нием	оконча́ниями
miejscownik	оконча́нии	оконча́ниях

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) завершение, концовка

(1.3) эндшпиль

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. оконечность ż

czas. оканчивать ndk., оканчиваться ndk., окончить dk., окончиться dk.

przym. окончательный

przysł. окончательно

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: