немецкий

немецкий (język rosyjski)

Die deutsche Sprache ge­hört zur westgermanischen Gruppe des germanischen Zweiges der indogermani­schen Sprachen. Deutsch ist die meistverbreitete Mutter­sprache in der Europäi­schen Union.

немецкий (2.1)

transliteracja:

nemeckij

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) niemiecki

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) jęz. niemiecki, język niemiecki

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	m żw	m nżw	ż	n	żw	nżw
mianownik	неме́цкий		неме́цкая	неме́цкое	неме́цкие
dopełniacz	неме́цкого		неме́цкой	неме́цкого	неме́цких
celownik	неме́цкому		неме́цкой	неме́цкому	неме́цким
biernik	неме́цкого	неме́цкий	неме́цкую	неме́цкое	неме́цких	неме́цкие
narzędnik	неме́цким		неме́цкой (неме́цкою)	неме́цким	неме́цкими
miejscownik	неме́цком		неме́цкой	неме́цком	неме́цких

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) германский

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. немец m, немка ż, неметчина ż

czas. онемечивать

przysł. по-немецки

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: