наследнік (język białoruski) edytuj

transliteracja:
naslednìk
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) praw. spadkobierca, sukcesor, dziedzic
(1.2) przen. następca, spadkobierca, sukcesor
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) законны наследнік
(1.2) наследнік прастола / прастоланаследнікnastępca tronu
synonimy:
(1.1) спадкаемец, спадчыннік, правапераемнік
(1.2) спадкаемец
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. наследаванне n
forma żeńska наследніца ż
czas. наследаваць ndk./dk.
przym. наследны
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: