набежать

набежать (język rosyjski)

transliteracja:

nabežatʹ

wymowa:

znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. набегать)

(1.1) wpaść, wbiec (na coś, na kogoś)

(1.2) o wietrze: zadąć (nagle)

(1.3) pot. tylko w 3. os.: zbiec się, nadbiec (zebrać się w jednym miejscu)

(1.4) przen. tylko w 3. os.: nalecieć (nazbierać się)

odmiana:

(1.1-4) набежа́ть; przysz. lp набегу́, набежи́шь, набежи́т; lm набежи́м, набежи́те, набегу́т; przesz. lp набежа́л, набежа́ла, набежа́ло; lm набежа́ли; rozk. lp набеги́; lm набеги́те; ims. набежа́вший, набежа́в, набежа́вши

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. избежать, набегать ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

ros. на- + бежать

uwagi:

źródła: