міністр (język białoruski) edytuj

transliteracja:
mìnìstr
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) minister[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. міністэрства n, міністэрша ż, міністрыха ż
przym. міністэрскі
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „minister” w: Teresa Jasińska, Albert Bartoszewicz, Kieszonkowy słownik białorusko-polski, polsko-białoruski, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 2007, ISBN 978-83-214-1364-8, s. 460.

міністр (język ukraiński) edytuj

transliteracja:
mìnìstr
wymowa:
міні́стр?/i zobacz zasady wymowy ukraińskiej
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) minister[1]
odmiana:
(1.1) [2]
przykłady:
(1.1) Для у́часті в засі́дання робо́чої гру́пи до Жене́ви пої́хав пе́рший засту́пник міні́стра еконо́міки.[3]Do Genewy wyjechał pierwszy wiceminister gospodarki, aby wziąć udział w posiedzeniu grupy roboczej.
(1.1) Іспа́нія, голову́юча в це піврі́ччя в ЄС, ма́є на́мір провести́ в понеді́лок е́кстрену нара́ду міні́стрів транспо́рту краї́н-чле́нів Євросою́зу.[4]Hiszpania, przewodnicząca w tym półroczu w UE, ma zamiar poprowadzić w poniedziałek nadzwyczajną naradę ministrów transportu krajów członkowskich Unii Europejskiej.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. міністерство n
przym. міністерський
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: