мімавольны

мімавольны (język białoruski)

edytuj
transliteracja:
mìmavolʹny
wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mimowolny, bezwiedny[1]
odmiana:
(1.1) lp M. мімаво́льны (-ая, -ае), D. мімаво́льнага (-ай/ае, -ага), C. мімаво́льнаму (-ай, -аму), B. мімаво́льнага/ы (-ую, -ае), N. мімаво́льным (-ай/аю, -ым), Ms. мімаво́льным (-ай, -ым); lm M. мімаво́льныя, D. мімаво́льных, C. мімаво́льным, B. мімаво́льных/ыя, N. мімаво́льнымі, Ms. мімаво́льных[2]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) мімавольны смехmimowolny śmiechмімавольная памылкаmimowolna pomyłka / mimowolny błądмімавольныя рухіmimowolne ruchy
synonimy:
(1.1) міжвольны
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. мімаволі
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „bezwiedny” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 29.
  2.   Hasło „мімавольны” w: slounik.org: беларускія слоўнікі і энцыкляпэдыі.