межаваць

межаваць (język białoruski)

transliteracja:

mežavacʹ

wymowa:

znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) graniczyć

(1.2) rozgraniczać, wytyczać granice

odmiana:

(1.1-2) lp 1 мяжую 2 мяжуеш 3 мяжуе lm 1 мяжуем 2 мяжуеце 3 мяжуюць; межаваў, межавала, межавалі; rozk. мяжуй!

przykłady:

(1.1) Азербайджан мяжуе з Іранам, Грузіяй, Арменіяй і Расіяй. → Azerbejdżan graniczy z Iranem, Gruzją, Armenią i Rosją.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. мяжа ż, межаванне n

przym. абмежаваны

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: