межаваць (język białoruski) edytuj

transliteracja:
mežavacʹ
wymowa:
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) graniczyć
(1.2) rozgraniczać, wytyczać granice
odmiana:
(1.1-2) lp 1 мяжую 2 мяжуеш 3 мяжуе lm 1 мяжуем 2 мяжуеце 3 мяжуюць; межаваў, межавала, межавалі; rozk. мяжуй!
przykłady:
(1.1) Азербайджан мяжуе з Іранам, Грузіяй, Арменіяй і Расіяй.Azerbejdżan graniczy z Iranem, Gruzją, Armenią i Rosją.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. мяжа ż, межаванне n
przym. абмежаваны
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: