магнетон (język ukraiński) edytuj

transliteracja:
magneton
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) jedn. miar. fiz. magneton
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. магніт m, магнітик m, магнітність ż, магнетизм m, магнетизування n, магнетизація ż, магнетит m, магнето n, магнетизер m, магнетизерство n, намагнічування n, намагнічення n, намагніченість ż, розмагнічування n, розмагнічення n, розмагніченість ż
czas. магнітити ndk., магнетизувати ndk., намагнічувати ndk., намагнічуватися ndk., намагнітити dk., намагнітитися dk., розмагнічувати ndk., розмагнічуватися ndk., розмагнітити dk., розмагнітитися dk.
przym. магнітний, магнетичний, магнетитовий, магнетизерський, намагнічений, намагнічувальний, розмагнічений, розмагнічувальний
przysł. магнетично
tem. słow. магніто-
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: