любити

любити (język staro-cerkiewno-słowiański)

transliteracja:

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) kochać

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz staro-cerkiewno-słowiański, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

любити (język ukraiński)

transliteracja:

lûbiti

wymowa:

люби́ти^ⓘ zobacz zasady wymowy ukraińskiej

znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) lubić

(1.2) kochać

odmiana:

(1.1-2) люби́ти, ter. lp 1 os. люблю́, 2 os. лю́биш; koniugacja II

przykłady:

(1.1) Я люблю ходити босоніж. → Lubię chodzić boso.

(1.1)
- Яке́ ти лю́биш взуття́?
- А от яке́: суча́сне, краси́ве, на невели́кому підбо́рі та зру́чне. →
 - Jakie buty lubisz?
 - A takie: nowoczesne, ładne, na niewysokim obcasie i wygodne.

(1.2) Я тебе люблю! → Kocham cię!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. любов ż, любощі lm, любість ż, любва ż, любий m, люба ż, любимий m, любима ż, любленець m, люблениця ż, любовник m, любовниця ż, любас m, любаска ż, любимець m, любимиця ż, любимчик m, любимочка ż, любитель m, любителька ż, любительство n, любування n

czas. любитися ndk., любувати ndk., любуватися ndk.

przym. любий, любенький, любесенький, любимий, люблений, любовний, любительський

przysł. любо, любенько, любесенько, любовно

związki frazeologiczne:

весна ледачого не любить • Бог щирих любить, але долі не дає • Бог любить трійцю

etymologia:

uwagi:

źródła: