кідаць (język białoruski) edytuj

transliteracja:
kìdacʹ
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik niedokonany (dk. кінуць)

(1.1) rzucać, miotać

czasownik zwrotny niedokonany кіда́цца

(2.1) rzucać się
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(2.1) кідацца снежкаміrzucać się śnieżkami
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. кіданне n, кідальнік m, кідальніца ż
czas. кінуць dk.
przym. кідальны
związki frazeologiczne:
кідаць грошы на вецеркідаць каменьчыкі ў агародкідаць словы на вецер
etymologia:
uwagi:
źródła: