Wikisłownik

куйу

куйу (język karaimski) edytuj

 
куйу (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) studnia[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) куйув, къуйу
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
praturk. *koẟy, por. tur. kuyu[2]
uwagi:
wyraz występuje we wszystkich trzech dialektach (trockim, halickim i krymskim)[1]
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Słownik karaimsko-rosyjsko-polski, red. N. A. Baskakow, S. M. Szapszał, A. Zajączkowski, Russkij Jazyk, Moskwa 1974.
  2. ↑   Hasło „koyun III” w: Marek Stachowski, Kurzgefaßtes etymologisches Wörterbuch der türkischen Sprache, Księgarnia Akademicka, Kraków 2019, ISBN 978-83-8138-158-1, s. 231.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=куйу&oldid=7687179”