корень

корень (język rosyjski)

transliteracja:

korenʹ

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) korzeń

(1.2) gram. temat

(1.3) mat. pierwiastek

odmiana:

(1.1-3)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ко́рень	ко́рени
dopełniacz	ко́реня	ко́реней
celownik	ко́реню	ко́реням
biernik	ко́рень	ко́рени
narzędnik	ко́ренем	ко́ренями
miejscownik	ко́рене	ко́ренях

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) пускать корни → puszczać korzenie, вырывать с корнем → wyrywać z korzeniem

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. коренной, корневой

rzecz. корнеплод; zdrobn. корешок

czas. ndk. искоренять, dk. укоренить, укорениться

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: