клеветник (język bułgarski) edytuj

transliteracja:
klevetnik
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) oszczerca, insynuator
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. клевета ż, клеветничество n, клеветене n
forma żeńska клеветница ż
czas. клеветя ndk.
przym. клеветнически
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

клеветник (język rosyjski) edytuj

transliteracja:
klevetnik
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) oszczerca, insynuator
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. клевета ż
forma żeńska клеветница ż
czas. клеветать
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: