Wikisłownik

йэль

йэль (język karaimski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) wiatr, powiew[1]

przymiotnik

(2.1) przen. wietrzny, pusty, niestały[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) йэл, рузгяр, лӱзгяр
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
praturk. *jel, por. tur. yel[2]
uwagi:
wyraz występuje w dialekcie trockim i krymskim[1]
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Słownik karaimsko-rosyjsko-polski, red. N. A. Baskakow, S. M. Szapszał, A. Zajączkowski, Russkij Jazyk, Moskwa 1974.
  2. ↑   Hasło „yel” w: Marek Stachowski, Kurzgefaßtes etymologisches Wörterbuch der türkischen Sprache, Księgarnia Akademicka, Kraków 2019, ISBN 978-83-8138-158-1, s. 357.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=йэль&oldid=7685190”