закінчити
закінчити (język ukraiński)
edytuj- transliteracja:
- zakìnčiti
- wymowa:
- закі́нчити zobacz zasady wymowy ukraińskiej
- znaczenia:
czasownik przechodni dokonany (ndk. закінчувати, закінчати)
- odmiana:
- (1.1) [1]
bezokolicznik закі́нчи́ти liczba pojedyncza liczba mnoga tryb rozkazujący 1 os. закі́нчмо, закінчі́мо 2 os. закі́нч, закінчи́ закі́нчте, закінчі́ть czas przyszły 1 os. закі́нчу́ закі́нчимо́, закі́нчи́м 2 os. закі́нчи́ш закі́нчите́ 3 os. закі́нчи́ть закі́нча́ть czas przeszły m закі́нчи́в закі́нчи́ли ż закі́нчи́ла n закі́нчи́ло imiesłów
przymiotnikowy
przeszłyimiesłów
przymiotnikowy
biernyзакі́нчений forma
bezosobowaзакі́нчено imiesłów
przysłówkowy
uprzedniзакі́нчи́вши
- przykłady:
- (1.1) Аби́ б ті́льки всти́гнути вча́сно закі́нчи́ти цю робо́ту.[2] → Żeby tylko udało się skończyć tę robotę na czas.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. закінчування n, закінчення n, закінченість ż
- czas. закінчувати ndk., закінчуватися ndk., закінчати ndk., закінчитися dk.
- przym. закінчений
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑
Hasło „закі́нчи́ти” w: Словники України online.
- ↑ Hasło „АБИ Б <ТІ́ЛЬКИ (ТІ́ЛЬКИ)>²” w: Алла Лучик, Ольга Антонова, Іоанна Дубровська, Українсько-польський словник еквівалентів слова, Kijów 2011, ISBN 978-966-2410-27-3, s. 13.
