жебрувати

жебрувати (język ukraiński)

transliteracja:

žebruvati

wymowa:

жебрува́ти zobacz zasady wymowy ukraińskiej

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) rzad. żebrać

odmiana:

(1.1)

 

bezokolicznik			жебрува́ти
		liczba pojedyncza		liczba mnoga
	tryb rozkazujący
	1 os.			жебру́ймо
	2 os.	жебру́й		жебру́йте
	czas przyszły
	1 os.	жебрува́тиму		жебрува́тимемо, жебрува́тимем
	2 os.	жебрува́тимеш		жебрува́тимете
	3 os.	жебрува́тиме		жебрува́тимуть
	czas teraźniejszy
	1 os.	жебру́ю		жебру́ємо, жебру́єм
	2 os.	жебру́єш		жебру́єте
	3 os.	жебру́є		жебру́ють
	imiesłów przymiotnikowy czynny
	imiesłów przysłówkowy współczesny		жебру́ючи
	czas przeszły
	m	жебрува́в		жебрува́ли
	ż	жебрува́ла
	n	жебрува́ло
	imiesłów przymiotnikowy przeszły
	imiesłów przymiotnikowy bierny
	forma bezosobowa
	imiesłów przysłówkowy uprzedni		жебрува́вши

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) старцювати, жебрати, жебрачити, pot. жебракувати

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. жебрання n, жебрування n, жебракування n, жебри lm, жеброта ż, жебрак m, жебрачка ż, жебрацтво n

czas. жебрати ndk., жебрачити ndk., жебракувати ndk.

przym. жебручий, жебрущий, жебраний, жебрацький, жебрачий

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: