transliteracja:
doŭg
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) dług[1]
(1.2) powinność, obowiązek
odmiana:
przykłady:
(1.1) Пасля судовага рашэння банкрут спыняе эканамічную дзейнасць, а яго маёмасць прадаецца для выплаты даўгоў.Po wydaniu przez sąd orzeczenia bankrut wstrzymuje działalność gospodarczą, a jego majątek jest wyprzedawany w celu spłaty długów.
składnia:
kolokacje:
(1.1) вярнуць (аддаць) доўгzwrócić długдоўг гонаруdług honorowy
synonimy:
(1.2) абавязак
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. даўжнік m, даўжніца ż
zdrobn. даўжок m
przym. даўгавы
związki frazeologiczne:
аддаць свой доўг / аддаць свой апошні доўгзалезці у даўгі / улезці у даўгіне вылазіць з даўгоўне застацца ў даўгусядзець у даўгах па вушы
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „dług” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 97.