докучити

докучити (język ukraiński)

transliteracja:

dokučiti

wymowa:

​ zobacz zasady wymowy ukraińskiej

znaczenia:

czasownik dokonany (ndk. докучати)

(1.1) dokuczyć

odmiana:

(1.1)

 

bezokolicznik			доку́чити
		liczba pojedyncza		liczba mnoga
	tryb rozkazujący
	1 os.			доку́чмо
	2 os.	доку́ч		доку́чте
	czas przyszły
	1 os.	доку́чу		доку́чимо, доку́чим
	2 os.	доку́чиш		доку́чите
	3 os.	доку́чить		доку́чать
	czas przeszły
	m	доку́чив		доку́чили
	ż	доку́чила
	n	доку́чило
	imiesłów przymiotnikowy przeszły
	imiesłów przymiotnikowy bierny
	forma bezosobowa
	imiesłów przysłówkowy uprzedni		доку́чивши

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. докучання n, докучливість ż, докучність ż

czas. докучати ndk.

przym. докучливий, докучний

przysł. докучливо, докучно

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: