докучання (język ukraiński) edytuj

transliteracja:
dokučannâ
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) dokuczanie
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. докучливість ż, докучність ż
czas. докучати ndk., докучити dk.
przym. докучливий, докучний
przysł. докучливо, докучно
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: