дзвіниця
дзвіниця (język ukraiński) edytuj
- transliteracja:
- dzvìnicâ
- wymowa:
- дзвіни́ця zobacz zasady wymowy ukraińskiej
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1) [2]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik дзвіни́ця дзвіни́ці dopełniacz дзвіни́ці дзвіни́ць celownik дзвіни́ці дзвіни́цям biernik дзвіни́цю дзвіни́ці narzędnik дзвіни́цею дзвіни́цями miejscownik на/у дзвіни́ці на/у дзвіни́цях wołacz дзвіни́це дзвіни́ці
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. дзвеніння n, дзвоніння n, дзвенькання n, дзвенькіт m, дзвінкість ż, дзвін m, дзвінок m, дзвіночок m, дзвоник m, дзвонар m
- czas. дзвеніти ndk., дзвонити ndk., дзвенькати ndk., дзвенькотіти ndk.
- przym. дзвінкий, дзвоникуватий
- przysł. дзвінко
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „дзвіниця” w: Словник UA - портал української мови та культури.
- ↑ Hasło „дзвіни́ця” w: Словники України online.