голова

голова (język rosyjski)

transliteracja:

golova

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) anat. głowa

(1.2) przen. głowa (umysł, intelekt)

(1.3) przen. tęga głowa, mózg (ktoś bardzo inteligentny)

(1.4) przen. czoło (przednia część czegoś długiego)

odmiana:

(1.1-4)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	голова́	го́ловы
dopełniacz	головы́	голо́в
celownik	голове́	голова́м
biernik	го́лову	го́ловы
narzędnik	голово́й	голова́ми
miejscownik	голове́	голова́х

przykłady:

(1.1) У меня голова раскалывается на части.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) ум, интеллект, мозги, мозг

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. головач m, головчатка ż

zdrobn. головка ż

przym. головной

związki frazeologiczne:

иметь голову на плечах • корона с головы не упадёт • крыша над головой • ломать себе голову • не дружить с головой • посыпать голову пеплом • рыба гниёт с головы • с головы до пят • с ног до головы / с головы до ног • сломя голову

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Rosyjski - Części ciała

źródła:

голова (język ruski)

transliteracja:

holova

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) anat. głowa (część ciała zwierząt i człowieka, znajdująca się u góry lub z przodu ciała, zawierająca mózg)

(1.2) anat. górna część głowy z włosami

(1.3) głowa (umysł, sposób myślenia)

(1.4) głowa (pojedynczy człowiek, jednostka)

(1.5) człowiek zabity

(1.6) głowa (ktoś lub coś przewodniczącego czemuś)

(1.7) głowa (życie ludzkie)

(1.8) głowa (morderstwo)

(1.9) centrum, stolica

(1.10) produkt spożywczy w postaci kulki lub stożka

(1.11) szczyt (najwyższy punkt czegoś)

(1.12) rozdział (część książki)

(1.13) początek rzeki

(1.14) przód (front czegoś)

(1.15) przen. główna część czegoś

(1.16) o ziemi, polu: początek; koniec

odmiana:

(1.1-16)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	голова	головы
dopełniacz	головы	головъ
celownik	головѣ	головамъ
biernik	голову	головы
narzędnik	головою	головами
miejscownik	головѣ	головахъ
wołacz	голово	головы

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) глава

(1.6) глава

(1.11) глава

(1.12) глава

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

головою заплатити • головою нашєю • своєю головою • похилити голову

etymologia:

źródłosłów dla białor. галава́, karpatorusiń. го́лова, ukr. голова́

dublet dla глава, глова

st.rus. голова < prasł. *golva

uwagi:

źródła:

голова (język staroruski)

transliteracja:

golova

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) anat. głowa (część ciała zwierząt i człowieka, znajdująca się u góry lub z przodu ciała, zawierająca mózg)

(1.2) głowa (ktoś lub coś przewodniczącego czemuś)

(1.3) głowa (umysł, sposób myślenia)

(1.4) głowa (pojedynczy człowiek, jednostka)

(1.5) szczyt (najwyższy punkt czegoś)

(1.6) archit. głowica (zwieńczenie kolumny)

(1.7) człowiek zabity

(1.8) liczenie obecnych

odmiana:

(1.1-8) deklinacja III (twardotematyczna)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba podwójna	liczba mnoga
mianownik	голова	головѣ	головꙑ
dopełniacz	головꙑ	головоу	головъ
celownik	головѣ	головама	головамъ
biernik	головѫ	головѣ	головꙑ
narzędnik	головоѭ	головама	головами
miejscownik	головѣ	головоу	головахъ
wołacz	голово	головѣ	головꙑ

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

źródłosłów dla rus. голова > białor. галава́, karpatorusiń. го́лова, ukr. голова́ • ros. голова́

dublet dla глава

prasł. *golva

uwagi:

źródła:

голова (język ukraiński)

голо́ви (1.1)

transliteracja:

golova

wymowa:

голова́ zobacz zasady wymowy ukraińskiej

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) anat. głowa

(1.2) przewodnicząca, prezeska

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) przewodniczący, prezes

odmiana:

(1.1-2, 2.1) lp голов|а́, D. ~и́; lm голо́в|и, D. голі́в, Ms. голова́х; deklinacja I, wzór 1

przykłady:

(1.1) У мене трохи голова болить. → Trochę mnie boli głowa.

(1.1) Го́біти схи́льні до повноти́; вони́ вдяга́ються в усе́ яскра́ве (перева́жно в зеле́не та жо́вте); не но́сять взуття́, бо від приро́ди в них на сту́пнях товста́ підо́шва та густе́ й те́пле бруна́тне ху́тро, поді́бне до воло́сся в них на го́ловах (ті́льки не кучеря́ве); у них до́вгі впра́вні смагля́ві па́льці, доброду́шні обли́ччя, і вони́ залива́ються глибо́ким дзвінки́м смі́хом (особли́во пі́сля обі́ду, яки́й вони́ залюбки́ зажива́ють дві́чі на день, коли́ вда́сться). → Hobbici mają tendencję do otyłości; ubierają się we wszystko co jaskrawe (przeważnie w zielone i żółte); nie noszą butów, bo z natury mają na stopach grubą podeszwę oraz gęste i ciepłe brunatne futro, podobne do włosów na głowie (tylko nie kędzierzawe); mają długie, zręczne, smagławe palce, dobroduszne twarze i zanoszą się tubalnym, dźwięcznym śmiechem (zwłaszcza po obiedzie, który jeśli się uda spożywają chętnie dwukrotnie w ciągu dnia).

(2.1) На майбутньому засіданні планується обрати голову партії. → Na przyszłym posiedzeniu zaplanowano wybrać przewodniczącego partii.

składnia:

kolokacje:

(2.1) голова зборів • голова наукового товариства

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. головиха ż, головівна ż, головань m, головко m, головач m, головництво n, головатиця ż, головування n

zdrobn. голівка ż, голівонька ż, головка ż, головонька ż

zgrub. головище n

czas. головувати ndk.

przym. головний, головин, головатий, головастий, головковий

przysł. головно

związki frazeologiczne:

капустяна голова • корона з голови не впаде • мати голову на плечах • дах над головою • малі діти їдять кашу, великі голову нашу • що голова – то розум / одна голова добре, а дві краще • головою стіни не проб'єш • за дурною головою і ногам нема спокою • голова болить, а на ногу кульгає

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Ukraiński - Części ciała

źródła: