галава

галава (język białoruski)

галава (1.1)

transliteracja:

galava

wymowa:

​ haławà

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) anat. głowa

(1.2) przen. rozum

(1.3) początek, czoło

odmiana:

(1.1-3)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	галава́	гало́вы / z 2,3 i 4: галавы́
dopełniacz	галавы́	гало́ў
celownik	галаве́	галова́м
biernik	галаву́	гало́вы / z 2,3 i 4: галавы́
narzędnik	галаво́й / галаво́ю	гало́вамі
miejscownik	галаве́	гало́вах

przykłady:

(1.1) Яму баліць галава. → Boli go głowa.

(1.2) Чалавек з галавой. → Człowiek z głową.

(1.3) У галаве калоны ішлі афіцэры. → Na czele kolumny szli oficerowie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) падняць / узняць / абярнуць / звесіць / павесіць / задраць / схапіцца за / марочыць / апусціць галаву • ківаць / круціць галавой • атрымаць па галаве

synonimy:

(1.2) розум

(1.3) чало, пачатак

antonimy:

(1.3) канец, хвост

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. галоўка ż

przym. галоўны

związki frazeologiczne:

ад галавы да пят / з галавы да пят / з галавы да ног / з ног да галавы • варушыць галавой • выкінуць дурасць з галавы • выкінуць з галавы • дах над галавой • дзіравая галава / галава як рэшата • дурыць галаву • галава варыць • галава закруцілася • галава сям'і • галавой захадзіць • галавой налажыць • галаву адкруціць • гарачая галава • забіць галаву • зваліцца як снег на галаву • змыць галаву • карона з галавы не зваліцца / карона з галавы не спадзе • круціць галаву • ламаць галаву • мець галаву на плечах • на злом галавы • на маю дурную галаву • на свежую галаву • ручацца галавой • сарваць галаву • сушыць галаву • трымаць галаву высока • шукаць гуза на галаву • przysłowia: галава добра, а дзве лешп • з прыбытку галава не баліць • за дурной галавой нагам непакой

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Białoruski - Części ciała

źródła: